Μπορείτε να κατεβάσετε το αρχείο πατώντας εδώ

Κα Διευθύντρια,

Κυρίες και κύριοι Καθηγητές,

Γονείς, Μαθητές/τριες του Λυκείου Ν. Καλλικράτειας

Στο ξεκίνημα της φετινής χρονιάς σκεφτήκαμε ότι από ένα σύγχρονο, Δημοκρατικό και δημιουργικό Σχολείο, όπως είναι το Λύκειό μας, δε θα έπρεπε να λείπει ένα έντυπο που θα αποτελούσε αδιάψευστη απόδειξη ότι οι νέοι, οι μαθητές αυτού εδώ του σχολείου είναι σε θέση να σκέπτονται, να ευαισθητοποιούνται, να κρίνουν, να αξιολογούν, να αναπτύσσουν επιχειρήματα, να ενεργούν και να δίνουν σ’ όλα αυτά σάρκα και οστά χρησιμοποιώντας το καταλληλότερο εργαλείο, το δεινότερο όπλο στα χέρια του ανθρώπου με το οποίο μπορεί να σχολιάσει, να στηλιτεύσει, ν’ αλλάξει συνδιαμορφώνοντας την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα, μέρος της οποίας αποτελεί, το  γ ρ α π τ ό Λ ό γ ο.

Ξεκινήσαμε έτσι, παντελώς άπειροι αλλά με μεράκι, το στήσιμο  μιας σχολικής εφημερίδας.

Από την πρώτη κιόλας στιγμή προχωρήσαμε σε μια σειρά ενεργειών, τις οποίες κρίνουμε σκόπιμο να σας αναφέρουμε πολύ συνοπτικά:

ü  Δημιουργήσαμε τη συντονιστική μας ομάδα

ü  Ορίσαμε τόπο και χρόνο για τις συνευρέσεις μας εντός του σχ. ωραρίου

ü  Συμφωνήσαμε τη θεματολογία για το τρέχον έτος με την επισήμανση ότι θα υπάρξει διεύρυνση τα επόμενα έτη

ü  Προσδιορίσαμε το χρόνο έκδοσης του πρώτου φύλλου

ü  Κάναμε την ονοματοδοσία

ü  Κατανείμαμε ρόλους-αρμοδιότητες ορίζοντας:

Ø  Αρχισυντάκτη

Ø  Κειμενογράφους

Ø  Ερευνητές-Δημοσκόπους

Ø  Ρεπόρτερς

Ø  Συνεντευκτές

Ø  Φωτογράφους

Ø  Δημιουργούς τίτλων

Ø  Διορθωτές κειμένων για τη σύνταξη-ορθογραφία

Ø  Κατασκευαστή της εφημερίδας σε τεχνικό επίπεδο

Τα εγχείρημα, κυρίες και κύριοι, περιείχε δυσκολίες, δυσκολίες που κάποιες στιγμές έμοιαζαν ανυπέρβλητες και μας αποκαρδίωναν. Δυσκολίες που είχαν να κάνουν με το πώς και πότε θα γινόταν δυνατό να συνέρχεται η ομάδα ανάμεσα  στα μαθήματα, πώς θα γίνονταν οι  λειτουργίες εκτός ωραρίου του σχολείου για τις ανάγκες των άρθρων, πώς θα συντονιζόμασταν όλοι μαζί και θα φαινόμασταν συνεπείς και εμπρόθεσμοι στις υποχρεώσεις μας, πώς θα βρίσκαμε και θα χειριζόμασταν τη φόρμα, το καλούπι της εφημερίδας και άλλες πολλές.

Παρόλα αυτά η ολοκλήρωση της εφημερίδας σήμερα είναι γεγονός. Ένα γεγονός που αποδεικνύει για μια ακόμη φορά περίτρανα ότι τίποτε δε μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην ανθρώπινη θέληση και ανάγκη για δημιουργία.

Και αποδεικνύει ακόμη με αδιάσειστο τρόπο ότι  εμείς, η νέα γενιά, είμαστε οι εκκολαπτόμενοι μελλοντικοί ελεύθεροι, δημοκρατικοί και ενεργοί πολίτες ταγμένοι στην υπηρεσία της Πατρίδας και της Δημοκρατίας μας._

Η Εφημερίδα μας θα είναι στη διάθεση της σχολικής κοινότητας από την Τετάρτη σε έντυπη μορφή αλλά και σε ηλεκτρονική μορφή. Θα βρίσκεται αναρτημένη στον πίνακα ανακοινώσεων και  στην ιστοσελίδα του σχολείου.

Νιώθουμε όμως την ανάγκη με την ευκαιρία της σημερινής ημέρας να παρουσιάσουμε ενώπιόν σας ένα από τα άρθρα της εφημερίδας μας, αφιέρωμα στον τόσο αδικοχαμένο συμμαθητή μας, τον Βαγγέλη Γιακουμάκη.

ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ...

   Γράφει η μαρια μπομποτα  

ανάμεσα στα σύννεφα....Από κάπου εκεί θα μας κοιτάζεις. Θα μας κοιτάζεις και θ' αναρωτιέσαι....''Γιατί;''

Γιατί να υπάρχει τόση σκληρότητα;

Γιατί να υπάρχει τόση απονιά;

Γιατί να υπάρχει τόση κακία;

Κι εγώ ρωτάω και κάτι άλλο....Γιατί να υπάρχει τόση υποκρισία; Γιατί έπρεπε να πεθάνει ένα  ακόμη παιδί για να βγούμε στους δρόμους; Γιατί έπρεπε να μας θυμίσει ένα θύμα ότι είμαστε θύτες; Ναι, θύτες.....όλοι μας....Όλοι εμείς που μένουμε σιωπηλοί, που γινόμαστε ανεκτικοί με τέτοιες συμπεριφορές, που συγκαλύπτουμε εγκλήματα, που αδιαφορούμε, που υποκρινόμαστε...

Λαοθάλασσα πίσω από το φέρετρο του Βαγγέλη, κανείς όμως δεν βρέθηκε νωρίτερα να υψώσει την φωνή του.... Αναμμένα κεριά πίσω από το φέρετρο του Βαγγέλη, καμιά ψυχή όμως δεν άναψε νωρίτερα για να του δείξει τον δρόμο, να τον συγκρατήσει, να τον παρηγορήσει, να τον υποστηρίξει....

Μας κοιτάζεις Βαγγέλη κι εμείς ντρεπόμαστε....

Λένε ότι αυτοί που δίνουν τέλος στη ζωή τους είναι δειλοί. Κι αυτοί που μένουν; Αυτοί που ξέρουν και δεν μιλούν; Αυτοί που αδιαφορούν; Αυτοί δεν είναι δειλοί;

Μας κοιτάζεις Βαγγέλη κι εμείς χαμηλώνουμε το βλέμμα...

Εσύ είσαι ψηλά στον Παράδεισο κι εμείς κρυμμένοι στο χώμα.

Μας κοιτάζεις Βαγγέλη κι εμείς υποσχόμαστε ν' αντισταθούμε, να βρούμε το θάρρος να γίνουμε άνθρωποι, να ενδιαφερθούμε για τον διπλανό μας. Για τον συμμαθητή μας που νιώθει μοναξιά, για την συμμαθήτριά μας που την χλευάζουν, για τον γείτονα που είναι διαφορετικός, για τον πιτσιρίκο στην πλατεία που δεν τον παίζουν ''επειδή είναι χοντρός'', για το κοριτσάκι που δεν έχει φίλες, επειδή είναι προσφυγόπουλο.

Ναι, θ' αντισταθούμε για όλους αυτούς που δέχονται bullyingεξαιτίας της διαφορετικότητάς τους. Θ' αντισταθούμε για τους κατατρεγμένους, τους ανήμπορους, τους αδύναμους...

Ναι, θ' αντισταθούμε για την μνήμη σου, Βαγγέλη....

Ναι, θ' αντισταθούμε για τον ίδιο μας τον εαυτό....Ίσως είναι το πρώτο βήμα για να θυμηθούμε ότι είμαστε άνθρωποι....

Έχει προβληθεί 9940 φορές | Αξιολόγηση - (+3, -3)

Μου αρέσει | Δε μου αρέσει